Eén voordeur voor de crisisdienst in de regio Amsterdam

Wat betekent 24/7 samen met Arkin

Lees hieronder verder

Er is een lange geschiedenis aan voorafgegaan maar sinds 1 april is er dan toch echt nog maar één meldkamer van de crisisdienst in de regio Amsterdam-Amstelland. Verwijzers hoeven niet langer na te denken hoe laat het is om te weten waar en bij wie ze cliënten kunnen aanmelden. Arkin en GGZ inGeest verzorgen samen de centrale triage, niet alleen buiten kantoortijden en in de weekenden, maar dag en nacht. Hoe gaat dat en wat is er veranderd? Aan het woord is SPV en meldkamer-medewerker Eugenie van der Leij.

Maatschappelijk belang voorop

Het klinkt misschien eenvoudig maar voor samenwerking van de twee ggz-instellingen moet heel wat geregeld worden. Wij leveren personeel aan dat door Arkin ingeleend worden, we moeten gezamenlijk mensen inroosteren, inzage geven in elkaars patiëntendossier. Dat vraagt veel, zowel juridisch als op het gebied van HR en ICT. Het goede nieuws is dat we als organisaties nu op elkaar aansluiten om de zorg beter te maken. Niet het eigenbelang, maar het maatschappelijk belang staat voorop. Dat is winst voor iedereen.

Minder acute zorg DNV

De centrale meldkamer bevindt zich in de kliniek van Arkin aan de Constantijn Huygensstraat in Amsterdam. De 24-uurs samenwerking zorgt ervoor dat het daar overdag drukker is geworden en juist minder druk bij de crisisdienst op de DNV. Of zoals Eugenie zegt: ‘De acute zorg op de DNV is nu grotendeels verdwenen. We hebben er alleen nog een eigen crisisdienst voor mensen die we al kennen en die we intensief thuis behandelen: opname voorkomende en opname vervangende zorg. Bij de DNV heerst nu een beetje een poli-gevoel: minder chaos en veel meer geplande zorg.’ Eugenie werkt al vijftien jaar bij de crisisdienst. ‘Ik werk graag op de meldkamer, want ik houd wel van die hectiek’, zegt ze. ‘En van de mensen die er werken. Die zijn vaak kordaat en directief, daardoor weet je waar je aan toe bent en dat is handig als je snel moet schakelen en beslissen.’

Soms nog wennen

De centrale meldkamer heeft een grotere personeelsbezetting gekregen, waardoor er volgens Eugenie niet altijd voor alle triagisten genoeg werkplekken zijn met telefoon en computer. ‘Dat was soms schipperen, maar sinds 1 juni is het zo dat als iedereen in de meldkamer in gesprek is, de telefoon automatisch doorschakelt naar de kamer ernaast, zodat daar ook getrieerd kan worden. Dat helpt. Wat ook speelt, is dat medewerkers van in Geest en Arkin niet in elkaars agenda kunnen plannen, dus je hebt elkaar steeds nodig. Daar wordt aan gewerkt. Ondanks het gedoe gaat iedereen ervoor. We zijn samen verantwoordelijk voor de crisissituaties in de stad, dat maakt het leuk. De samenwerking onderling is heel goed en die is nu goed verankerd.’