Hoe doe je dat?

Voldoen aan het beleidskader groepsbehandeling

Afgelopen maart is het beleidskader groepsbehandeling vastgesteld. Sindsdien zijn de managers en hun teams aan de slag gegaan om aan het beleidskader te voldoen. Een van de teams waar veel verbeteringen te zien zijn, is het team ouderen op de poli Zuiderpoort. Daar werkt SPV Jacqueline Keijzer-Pels. Zij leidt al heel lang en met veel plezier groepen. Hoe gaat zij met het beleidskader om?

Zo creatief mogelijk

Laat ik meteen duidelijk zijn: ik snap dat het anders moet, we staan als organisatie met onze rug tegen de muur. Bij te kleine groepen is er te weinig rendement voor de organisatie. En dus kijken we als team creatief wat mogelijk is binnen het beleidskader en we proberen met iedereen rekening te houden.

Ik wil per se dat onze groepen blijven bestaan. Die zijn zo belangrijk en hebben grote meerwaarde ten opzichte van één-op-één gesprekken. Al met al vind ik dat we de deelnemers van de groepen nu niet meer kunnen geven wat ze nodig hebben. Toch zijn de deelnemers zelf wel redelijk tevreden. Dat is dan ook wel weer zo.

Van elkaar leren

Neem als voorbeeld de Spirit-groep. Die is voor ouderen met een bipolaire stoornis of recidiverende depressie. Het was een gesloten groep die negen weken lang twee keer per week twee uur bij elkaar kwam.

Deze groep heeft een vast format. In een gesloten groep begin en eindig je met dezelfde mensen. Dat heeft enorme meerwaarde als je wilt dat mensen zich veilig voelen en anderen gaan vertrouwen, zodat ze van elkaar kunnen leren.

Veel expertise nodig

Wat we hebben veranderd? We zijn teruggegaan van twee keer naar één keer per week en we zijn gaan experimenten met open groepen. Dat zorgt ervoor dat mensen onderweg kunnen instromen. Groepen worden daardoor groter, deze groep heeft nu twaalf deelnemers.

Doe je een rondje hoe het met iedereen gaat, dan kost dat veel tijd. Al helemaal als er nieuwe mensen bij zijn. Bij zo’n sneller wisselende open groep vraagt het veel expertise om het programma steeds aan te passen aan de vraag die op dat moment speelt. Ik ben blij dat ik kan varen op mijn jarenlange ervaring.

Kwaliteit leveren

Het gebeurt regelmatig dat mensen om diverse redenen afzeggen. Zijn dat er vier, dan lukt het om iedereen voor iedereen tijd te maken en de ruimte te geven die ze nodig hebben, maar ik heb wel vaak het gevoel te improviseren en ad hoc te werken.

Ik zou veel meer onderwerpen willen uitdiepen waar ik niet aan toe kom. Ik moet ook vreselijk mijn best doen om een bijeenkomst fatsoenlijk af te ronden. Pas hadden we elf mensen. Dat is echt te veel om de kwaliteit te kunnen leveren waar we voor staan. Steeds weer denk ik, hoe kunnen we de groepen redden, want het is zo zonde als we die moeten stoppen.’